- zaryczeć
- zaryczeć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIa, zaryczećczę, zaryczećczy, zaryczećczał, zaryczećczeli {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niektórych zwierzętach: wydać donośny przeciągły głos, ryk; też: zacząć ryczeć; wydać głos naśladujący lub przypominający taki głos': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lew zaryczał w klatce. Zaryczały krowy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zabrzmieć bardzo głośno, ostro, donośnie, przeciągle': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zaryczał silnik. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odezwać się, powiedzieć, zaśpiewać coś, zapłakać itp. bardzo, przeraźliwie głośno; wrzasnąć, krzyknąć lub zacząć wrzeszczeć, krzyczeć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chłopiec zaryczał na całe gardło. Zaryczeć z bólu. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.